حق سنوات به معنای پاداش یا افزایش درآمدی است که برای کارکنان در نظر گرفته میشود به ازای افزایش سال تجربه و کار کردن در یک شغل خاص، با افزایش سنوات و حقوق و دستمزد کارکنان تحت تأثیر قرار میگیرد و به صورت منظم براساس مقررات شرکت یا سازمان افزایش مییابد. این افزایش ممکن است به صورت سالانه، در نیمه سال یا به شکل دورههای زمانی مشخص دیگری اعمال شود. افزایش حق سنوات میتواند بر اساس رتبه، پست شغلی، سال تجربه یا هر فاکتور دیگر یک سازمان که استفاده میکند، تعیین شود. این نوع افزایش درآمد میتواند به عنوان تشویقی برای مشوق کارکنان به بهبود عملکرد و از طرف دیگر نگهداشتن کارکنان خوب عمل کند. هر کشور و سازمان ممکن است الگوی خاصی برای تعیین حق سنوات داشته باشد و باید با قوانین و مقررات محلی آشنا شد تا درباره حقوق و دستمزدها و افزایش آنها اطلاعات دقیقتر بدست آورد.
نحوه محاسبه حق سنوات
فرمول محاسبه سنوات کارگران بهصورت زیر است:
سنوات = حقوق پایه/ (تعداد روزهایکارکرد * ۳۶۵ روز)
بدین شکل که برای محاسبه سنوات طبق قانون کار باید تعداد روزهای کارکرد هر فرد را در ۳۶۵روز سال ضرب کرد و سپس حاصل آن را بر حقوق پایه تقسیم نمود.
لازم به ذکر است که نحوه محاسبه سنوات سالهای 1401 و 1402، سالهای پیشین و سالهای پیشرو نیز بر اساس همین فرمول محاسبه میشود. در واقع فرمول محاسبه پایه سنوات در سالهای مختلف تغییر نکرده و تا زمانیکه بخشنامه یا قانون مصوبی ابلاغ نشود، فرمول حق سنوات به همین شکل ادامه خواهد یافت.
در حالت کل پایه سنوات روزانه ۷۰۰۰ هزار تومان است که به تمامی کارگران پرداخت میشود و بر اساس مدت قرارداد کارگر، از ابتدای سال دوم از حق سنوات برخوردار میشود. البته اگر مدت قرارداد بیش از یک سال باشد. همچنین در صورتیکه کارگر مشمول طبقهبندی مشاغل باشد منطبق با بخشنامه حقوق میزان سنوات او روزانه ۷هزار و ۵۶۰ تومان افزایش مییابد.
کارگران فصلی نیز بر اساس مدت زمان کار انجام شده، از حق سنوات برخوردار میشوند. توجه داشته باشید که پایه سنوات شامل ۲۱ درصد افزایش حقوق و مزایای سال ۱۴۰۲نیست.
فرمول محاسبه عیدی برای سال 1403
جهت اطلاع از مبلغ عیدی دریافتی در اسفند 1402 کلیک کنید.
طبق قانون سنوات وزارت کار، نرخ پایه سنوات در سال جاری در خصوص کارگران دارای قرارداد دائم و قرارداد موقت مشمول قانون کار که دارای یک سال سابقه کار شده و یا یک سال از دریافت آخرین پایه سنوات آنان در همان کارگاه گذشته باشد، اعم از اینکه حق سنوات یا مزایای پایان کار خود را تسویه کرده باشند یا خیر، روزانه ۷۰.۰۰۰ریال در مجموع ۵۸،۳۳۳ ریال تعیین میگردد.
تفاوت حق سنوات و پایه سنوات چیست؟
پایه سنوات بهصورت ماهانه و یا در آخر سال به کارمندان تعلق مییابد. این پرداختی، نوعی مزایای جانبی تلقی میشود. قبل از سال ۹۲ تنها کارمندان رسمی شرکتها و موسسات مشمول دریافت پایه سنوات بودند؛ ولی در سال ۹۲ طبق مصوبه جدید وزارت کار، تمام کارفرماهای شرکتها، سازمانها و کارگاهها موظف به پرداخت پایه سنوات به تمام کارمندان چه رسمی و غیررسمی شدند. به پایه سنوات پرداختی که در پایان ماه دریافت میکنند، حق سنوات ماهانه میگویند. پرداخت سنوات معمولاً در پایان سال و یا در پایان قرارداد کاری انجام میگیرد.
نکته مهم پرداخت پایه سنوات، اجرای طرح طبقهبندی مشاغل در آن کارگاه یا سازمان است. امکان اجرای طرح طبقهبندی مشاغل در سازمانهای دارای بیش از ۵۰ نفر وجود دارد. اگر کارگاهی این شرایط را برای اجرایی کردن پرداخت پایه سنوات نداشته باشد، میتواند به اصل یک سال شاغلی آن فرد در سازمان جهت مشمولیت پایه سنوات تکیه نماید.
در واقع حق سنوات نوعی پاداش و مزایایی است که در پایان سال به کارمندان و کارگران به اندازه پایه حقوق اصلیشان تعلق مییابد. در پرداخت حق سنوات نیز تفاوت چندانی بین کارگران قرارداد رسمی و قرارداد غیررسمی وجود ندارد.
حق سنوات به همه شاغلین رسمی، غیررسمی، پاره وقت و تمام وقت تعلق دارد با توجه به تعریف یاد شده متوجه خواهیم شد که پیش شرط تعلق این پاداش به شخص، دریافت پایه سنوات به هر کارمند و کارگر به هنگام شروع کار مستحق دریافت پایه سنوات به صورت ماهانه و یا سالانه خواهد بود؛ در حالی که کسانی میزان سنوات دریافت خواهند کرد که حداقل یک سال حق سنوات را از کارفرما دریافت کرده باشند یا حداقل یک سال سابقه کاری در شرکت مد نظر داشته باشند.